طرحواره بازداری هیجانی
طرحواره بازداری هیجانی زمانی مطرح است که شما مانع از بروز بیرونی خوشحالی یا ناراحتی خودتان می‌شوید یا سعی می‌کنید که احساسات گوناگون درونی‌تان را پنهان کنید، در واقع مقدار بسیار کمی از بازداری هیجانی در موقعیت‌های خاصی از زندگی بسیار طبیعی و نرمال است.
اما مواردی وجود دارد که این بازداری هیجانی به مقدار بسیار زیادی رخ می‌دهد و می‌توان باعث بروز مشکلاتی در افکار، رفتار، شخصیت و … فرد شود و خودش را به شکل یک طرحواره ناسازگار در بزرگسالی نشان دهد
جلوگیری از ابراز احساسات در طرحواره بازداری هیجانی با این هدف انجام می‌شود که فرد مورد انتقاد قرار نگیرد. افرادی که طرحواره بازداری هیجانی دارند می‌ترسند که نتوانند احساسات خود را کنترل کنند.
فردی که دارای بازداری هیجانی است، در موقعیت‌هایی که ابراز احساسات اشکالی ندارد و حتی لازم است که احساسات خود را مطرح کند، احساسات خود را مهار می‌کند. احساساتی مانند خشم، شادی، محبت و آسیب‌پذیری مهار می‌شوند.
طرحواره بازداری هیجانی باعث می‌شود که فرد به شدت روی عقلانی بودن و عملکرد منطقی تأکید کند و هرگونه عمل احساسی را مورد انتقاد قرار می‌دهد. شخصی با این رفتار ممکن است از احساس یا ابراز برخی از احساسات خجالت بکشد یا از عدم تایید یا از دست دادن کنترل بترسد
ریشه‌های تحولی طرحواره بازداری هیجانی
هر طرحواره با توجه به پیش‌زمینه و شرایط خاصی به وجود می‌آید و علل شکل‌گیری آن تحت تاثیر اتفاقات ویژه‌ای است. ریشه‌های تحولی این طرحواره در موارد زیر جای می‌گیرد:
خانواده بسیار سخت‌گیر
کودکانی که در خانواده‌های بسیار سخت‌گیر با قوانین سختگیرانه مشخص زندگی می‌کنند، اغلب به این طرحواره دچار می‌شوند. آن‌ها به دلیل سخت‌گیری‌های والدین خود نمی‌توانند هیجاناتشان را به شکل واقعی بروز دهند و همین مسئله زمینه بروز طرحواره بازداری هیجانی را در بزرگسالی فراهم می‌کند.
سرکوب احساسات
سرکوب احساسات از دیگر دلایل مهم شکل‌گیری طرحواره بازداری هیجانی است. کودکانی که احساساتشان از سوی دیگران نادیده گرفته شده و یا سرکوب می‌شود، در بزرگسالی این طرحواره درون آن‌ها شکل می‌گیرد.
مسخره کردن و یا تلاش برای نادیده گرفتن احساساتی مانند غم، شادی و … از سوی دیگران، همگی باعث بروز طرحواره بازداری هیجانی می‌شوند.
ترس از بیان نیاز و احساسات
کودکانی که همیشه با ترس از بیان نیازها و احساسات خود روبه‌رو هستند و یا به دلیل نادیده گرفته شدن و … آن را بروز نمی‌دهند، به بازداری هیجانی مبتلا می‌شوند. جلوگیری از ابراز احساس یا نیاز در کودکی، زنگ خطری برای اصلاح رفتاری دیگران است.
درمان طرحواره بازداری هیجانی
درمان در بحث طرحواره‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. همانطور که برای طرحواره های وابستگی، نقص و شرم و … درمان مشخصی وجود دارد، بازداری هیجانی هم روش‌های درمانی معینی دارد.
طرحواره درمانی در درمان بازداری هیجانی نقش بسیار موثری دارد. روان درمانگری که به روش طرحواره درمانی عمل می‌کند، با شناخت هیجانات بیمار و ریشه‌یابی علل آن در کودکی، کمک می‌کند که این طرحواره ناسازگار درمان شود.
در واقع هدف طرحواره درمانی در درمان بازداری هیجانی این نیست که بیمار را به فردی هیجانی و تکانشگر تبدیل کند، بلکه کمک می‌کند که بیمار با شناخت هیجانات خود، تلاش برای بروز آن و ارزیابی پیامدهای هیجان خود، بهترین برخورد را انتخاب کند.
جهت دریافت وقت برای طرحواره درمانی با شماره زیر تماس بگیرید09358246485
